De diesellok Ludmilla komt van oorsprong uit de voormalige Sovjet-Unie. De serie is een doorontwikkeling van de vanaf  1966 aan de DDR geleverde V200 (100 kmh). Van 1970 tot 1982 werden er ruim 700 gebouwd door Lokomotivfabrik Luhansk in Oekraïne. De modelvariatie is groot: DR 130/DBAG 230; DR 131/DBAG 231; DR 132/DBAG 232 en varianten; DBAG 232.9; DBAG 233; DBAG 234; DBAG 241 en DR 142/DBAG 242.

Als Baureihe 130 (ook bekend als (varianten van de) V300) werden ze door de DDR geïmporteerd en bij de Duitse spoorwegen in dienst gesteld. De lok had, afhankelijk van de uitvoering,  ca. 3000pk, genoeg voor een topsnelheid van 120 – 140 kmh. De loks werden hoofdzakelijk ingezet voor goederenvervoer.

Na de hereniging van de Duitslanden werden ze ook in het Westen ingezet en werd de 130 e.v. de 230 e.v. volgens de richtlijnen van de (West) Duitse spoorwegen. Voor Nederland kwam de lok in beeld met de stationering van de BR241 en de BR232.9 in Oberhausen.

Na de splitising van Reizigers en Cargo kocht Railion (opvolger van Cargo) 4 loks van het type 232 en 8 van de serie 232.9 In Nederlands dienst: RN 232 109-9, RN 232 201-4, RN 232 241-0, RN 232 283-2, RN 232 901-9, RN 232 902-7, RN 232 903-5, RN 232 904-3, RN 232 905-0, RN 232 906-8, RN 232 908-4, RN 232 909-2.

Van nummer RN 232 904-3 is door Märklin een model gemaakt; van RN 232 909-2 door Roco (zie video).

De Ludmilla is vernoemd naar de gelijknamige onderhoudswerkplaats in Leipzig.

Het filmpje werd, net als ‘over ons‘, geproduceerd door Willem Broere.